In de natuur zijn wolven en wilde honden vaak bezig met het zoeken naar voedsel, sporen volgen en het najagen van een prooi. Hierdoor zijn ze langer bezig zijn om hun dagelijkse portie voedsel te verorberen dan onze huishonden. Die schrokken hun bak meestal binnen een minuut leeg. Om ervoor te zorgen dat ze meer plezier hebben kunnen we voedselverrijking toepassen.
Door (een deel van) het voer op een andere manier aan te bieden dan het kant en klaar in een bak te doen wordt de hond uitgedaagd. Hij moet nadenken en zijn neus gebruiken. Het kost moeite om voer te bemachtigen.
Waarom?
Voedselverrijking wordt toegepast omdat de meeste honden het hartstikke leuk vinden om voor hun voer te “werken”. Daarnaast is het bijzonder geschikt als bezigheidstherapie voor honden met een hoog energie niveau. Het biedt uitkomst voor honden die (tijdelijk) niet veel lichamelijke activiteit mogen doen en voor honden die heel snel eten (schrokken). Als uw hond een slechte/matige eter is kan voedselverrijking juist een stimulans zijn om (beter) te gaan eten.
Voedselverrijking wordt soms ook ingezet als onderdeel van gedragstherapie bij problemen als: niet alleen thuis kunnen zijn, voerbaknijd en ongewenst gedrag ten gevolge van onderstimulatie(verveling).
Hoe?
Voedselverrijking kan al heel simpel plaatsvinden door de dagelijkse portie voer uit te strooien op verschillende plaatsen in huis of in de tuin in plaats van het in de voerbak te doen.
Er zijn ook alternatieven voor de voerbak, waarbij de hond langer bezig is met zijn voer. Voorbeelden zijn: Kongs, anti-schrokbakken en voerballen waar telkens een kleine hoeveelheid voer uit rolt.
Voer kan in kant-en-klare hondenpuzzels verstopt worden waarbij de hond blokjes moet optillen, schuifjes of klepjes moet openen of aan touwtjes trekken om bij het voer te komen. Snuffelmatten waarbij de hond tussen fleece- of stofrepen zijn voer moet zoeken zijn ook populair.
Er zijn legio mogelijkheden om zelf een hondenpuzzel of hersenwerkje te maken met goedkoop materiaal, afval of afgedankte spullen.
Waar moet men op letten?
Welke vorm van voedselverrijking ook ingezet wordt, de hond moet snel succes hebben wil hij gemotiveerd blijven. Als de gekozen vorm te moeilijk is raakt de hond gefrustreerd. Dit uit zich meestal in onbeheerst gedrag (bv. slopen) of juist passief gedrag (gaan liggen of weglopen). Houd het in het begin dus heel simpel.
Is je hond erg hongerig? Geef dan eerst een kleine portie voer die hij meteen mag opeten voordat je met een zoekspel, puzzel of hersenwerk begint. Stel je zelf nl. eens voor dat je erge honger hebt en bord erwtjes alleen aan je vork prikkend mag opeten!
Om de hond te motiveren voor voedselverrijking is het belangrijk dat de moeilijkheidsgraad stap voor stap opgebouwd wordt. Laat de hond in eerste instantie zien waar je iets verstopt en hoe het materiaal werkt.
Heel belangrijk: laat de hond zelf bepalen wanneer hij klaar is met de activiteit. Ook al is het duidelijk dat het voer allemaal gevonden is (puzzel of snuffelmat leeg), voor de hond geeft het de meeste voldoening als hij zich zelf overtuigd heeft dat hij echt alles gevonden/verorberd heeft.
Ik ben benieuwd op welke manier jouw hond zijn voer het liefst aangeboden krijgt. Reacties welkom!